George Weah: ο Πρόεδρος που ξεκίνησε από… τα γήπεδα


Της Πηνελόπης Γραφάκη*

 

Ίσως και να είναι δύσκολο να συνδυάσει κανείς μια καριέρα στην πολιτική και στον αθλητισμό. Ο τελευταίος μοιάζει να εξυπηρετεί ψυχαγωγικούς κυρίως σκοπούς, προωθώντας συγχρόνως σημαντικές αρχές όπως η ευγενής άμιλλα και η ομαδικότητα, ενώ η πολιτική φαίνεται στο άπειρο βλέμμα να αποκλίνει από αυτές. Παρόλα αυτά, δεν είναι ανήκουστο το φαινόμενο της μεταπήδησης από μια επιτυχημένη καριέρα στον αθλητισμό, σε μια εξίσου επιτυχημένη καριέρα στην πολιτική. Ζωντανή απόδειξη αποτελεί ο σημερινός μας πρωταγωνιστής, George Weah, ο ποδοσφαιριστής που κατέκτησε τον τίτλο του… Προέδρου της Λιβερίας.

Γεννημένος την 1η Οκτωβρίου 1966, στη Μονρόβια της Λιβερίας, σε μια πολύ φτωχή οικογένεια, ο George Weah είχε να αντιμετωπίσει από νωρίς συνθήκες ιδιαίτερα δύσκολες. Οι γονείς του τον εγκατέλειψαν λίγο αφότου γεννήθηκε, κι έτσι, με μόνο κηδεμόνα τη γιαγιά του, πέρασε την παιδική του ηλικία στους δρόμους της Μονρόβια, μαζί με τα αδέρφια του, όπου και ανακάλυψε την αγάπη και το ταλέντο που είχε στο ποδόσφαιρο. Δεν άργησε, λοιπόν, να πάρει την απόφαση να κυνηγήσει μια επαγγελματική καριέρα στο άθλημα. Από μικρός, ο χαρισματικό νεαρός έπαιζε σε τοπικές ομάδες, στις οποίες χάρισε νίκες και διακρίσεις, ενώ δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές του, εγκαταλείποντας το τελευταίο έτος του λυκείου, για να αφοσιωθεί στον στόχο του να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής.

Όπως οι ποδοσφαιρόφιλοι ήδη γνωρίζετε, αυτή του η απόφαση απέδωσε πολλούς καρπούς. Στα παραγωγικά έτη της ποδοσφαιρικής του καριέρας (1988-2003), ο George Weah έπαιξε για μεγάλες ομάδες (Monaco FC, Paris Saint-Germain, Milan, Chelsea, Manchester City) και η απόδοσή του ήταν πολύ ικανοποιητική, με τη συμβολή του να είναι καθοριστική για τη απόκτηση κυπέλλων και διακρίσεων. Διακρίσεις απέκτησε και ο ίδιος, καθώς του απονεμήθηκαν αρκετά βραβεία στη διάρκεια της καριέρας του. Το 1995 απέκτησε τον τίτλο του FIFA World Player of the Year, το FIFA Ballon D’Or και Onze D’Or, και είναι ο πρώτος και ο μόνος στην ιστορία Αφρικανός ποδοσφαιριστής με αυτά τα βραβεία. Ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο σε αυτή του την εξέλιξη, όπως ο ίδιος είχε δηλώσει, διαδραμάτισε ο προπονητής του στη Μονακό, Arsene Wenger. Ταυτόχρονα, ο George Weah έπαιξε και στην εθνική ομάδα της χώρας του για την κατάκτηση, μεταξύ άλλων, του Παγκοσμίου Κυπέλλου, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία, με αποτέλεσμα να ονομαστεί κι ένας από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές που δεν έπαιξαν ποτέ στο Παγκόσμιο Κύπελλο.

Όταν άφησε το ποδόσφαιρο, επέστρεψε στη Λιβερία ως Πρέσβης Καλής Θέλησης των Ηνωμένων Εθνών, και αποφάσισε να ασχοληθεί με κοινωνικοπολιτικά ζητήματα που μάστιζαν τη χώρα του, τη Λιβερία, η οποία βρισκόταν τότε σε εμφύλιο πόλεμο. Έτσι ξεκινάει μια νέα περίοδος για τον Weah. Έφτιαξε ένα πολιτικό κόμμα (ονόματι Congress of Democratic Change) και επιδίωξε να αναλάβει καθήκοντα Προέδρου της Λιβερίας το 2005, χάνοντας τις εκλογές από την πολιτική αντίπαλό του, Johnson Sirleaf. Το 2011 βρίσκεται ξανά στον εκλογικό αγώνα, αυτή τη φορά ως αντιπρόεδρος του Winston Tubman με το ίδιο κόμμα, με το τέλος του εκλογικού αγώνα να τους βρίσκει ηττημένους. Δεν το έβαλε όμως κάτω, βάζοντας πλώρη για τη θέση του Γερουσιαστή στην περιφέρεια Mantserrado, κερδίζοντας με το καταπληκτικό ποσοστό του 78% των ψήφων τον αντίπαλό του και γιο της τότε Προέδρου, Robert Sirleaf. Το 2016 δημιούργησε το Coalition of Democratic Change, επιτυγχάνοντας να συνεργαστεί με άλλα δύο κόμματα της λιβεριανής πολιτικής σκηνής και κυνήγησε την θέση του Προέδρου για άλλη μια φορά το 2017, αυτή τη φορά με επιτυχία. Παρόλο που υπήρξαν κατηγορίες για την διαφάνεια των εκλογών που κίνησαν δικαστικές διαδικασίες, αυτές αποδείχτηκαν αναληθείς και η τελική έκβαση των εκλογών έδωσε τη νίκη στον George Weah με ποσοστό άνω του 60%. Ορκίστηκε στις 22 Ιανουαρίου 2018 και η εκλογή του αποτέλεσε την πρώτη μεταβίβαση εξουσίας μεταξύ δύο δημοκρατικών αρχηγών στη Λιβερία από το 1944.

Ο Weah είναι σήμερα Πρόεδρος της χώρας του, είναι 54 ετών και έχει 2 γιους, οι οποίοι είναι ποδοσφαιριστές. Η ιστορία του είναι κάτι παραπάνω από ενδιαφέρουσα, διότι μας θυμίζει πόσα μπορεί ένας αθλητής να προσφέρει στην πολιτική σκηνή. Όπως οι ολυμπιονίκες στην αρχαία Ελλάδα έπαιζαν το ρόλο του διαιτητή μεταξύ δύο πόλεων-κρατών σε διαμάχη, έτσι κι εκείνος κατάφερε, εξαιτίας, μεταξύ άλλων, και της αθλητικής του ιδιότητας, να συσπειρώσει τον λιβεριανό λαό, διατηρώντας τη σταθερότητα που με τόση προσπάθεια εγκαθιδρύθηκε μετά από αρκετά χρόνια εμφυλίου πολέμου. Με τη δράση του αποδεικνύει σε όλους μας τα θαυμάσια αποτελέσματα που είχε μια επιλογή καριερών, που φαντάζει συχνά παράλογη ή δύσκολη.

Πηγές

Εικόνα:

https://www.google.com/search?q=george%20weah&tbm=isch&tbs=isz:l&hl=el&sa=X&ved=0CAEQpwVqFwoTCOiZxPaD8-0CFQAAAAAdAAAAABAC&biw=1519&bih=754#imgrc=yRWOFgRpx7OF2M

Άρθρο:

https://www.thefamouspeople.com/profiles/george-weah-39621.php

https://www.britannica.com/biography/George-Weah

 

*Το όνομα Πηνελόπη Γραφάκη αποτελεί ψευδώνυμο, καθώς ο/η αρθρογράφος δεν επιθυμεί την δημοσίευση του πραγματικού ονοματεπωνύμου του/της.





 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ταϊβάν: Η Ουκρανία της Ασίας

Η Κίνα του 21ου αιώνα και ο Νέος Δρόμος του Μεταξιού

Διακόσια χρόνια μετά